Nowe zasady pomiaru zużycia paliwa i emisji spalin. Co oznaczają?

Na zużycie paliwa wpływ ma nie tylko sama konstrukcja silnika, ale również m.in. aerodynamika nadwozia, masa pojazdu, zastosowane opony, styl jazdy kierowcy, itp. Przy wyborze auta kierujemy się zwykle danymi technicznymi. Później następuje rozczarowanie – deklaracje producenta odbiegają od faktycznego zużycia paliwa. Najczęściej silnik pali więcej niż „powinien”. Dlaczego? Producenci samochodów dokonują pomiarów w warunkach laboratoryjnych– na hamowni podwoziowej. Procedura NEDC składa się z dwóch prób – miejskiej i pozamiejskiej.Taka procedura pomiaru spalania występuje tylko w Unii Europejskiej i jest wynikiem unijnej polityki konsumenckiej, która nakazuje porównywanie produktów. Celem było ujednolicenie warunków, w których mierzone jest zużycie paliwa.

Nowe testy mają urealnić wyniki badań, które do tej pory w wielu przypadkach pozostawiały wiele do życzenia. Dotychczas testy odbywały się wyłącznie w warunkach laboratoryjnych, a po zmianach muszą również być prowadzone w trakcie jazdy na drodze.

Założenie jest takie, aby badania drogowe były uzupełnieniem standardowych badań laboratoryjnych. Ta część ma jednak dostarczyć bardziej wiarygodne dane na temat emisji dwutlenku węgla i zużycia paliwa przez poszczególne modele.

Złożono, że w pierwszym etapie do września 2017 r. w przypadku nowych modeli (a do września 2019 r. w przypadku wszystkich nowych pojazdów) producenci aut będą musieli zmniejszyć tę rozbieżność do poziomu współczynnika zgodności wynoszącego maksymalnie 2,1 (tj. 168 mg/km tlenków azotu zamiast 80 mg/km), by umożliwić dostosowanie się do standardów.

Drugi etap przewiduje, że do stycznia 2020 r. w przypadku wszystkich nowych modeli (a do stycznia 2021 r. w przypadku wszystkich nowych pojazdów) rozbieżność ta zostanie zmniejszona do współczynnika równego 1,5 (tj. 120 mg/km dwutlenku azotu zamiast 80 mg/km).

Współczynnik ten będzie podlegał corocznemu przeglądowi.